Een heilige tussenruimte...

Robert Lentz

Franciscus en de broeders
willen de ander onderdanig zijn,
of die nu christen is of moslim, 
of die nu tot 'ons' kamp
of tot het kamp van de vijand behoort,
of die nu macht heeft of machteloos is. 

Ze kiezen voor positieloosheid,
en doen bewust een stap naar beneden,
om ten dienste te staan van de ander,
om de mindere te zijn.

Ze scheppen een lege tussenruimte
in de ontmoeting
tussen zichzelf en de andere in.
 
​Een heilige, helende ruimte
waarin niets
verdedigd hoeft te worden.
Geen positie, geen gelijk, 
geen waarde, geen waarheid.

​​Een ruimte waarin respect heerst,
waarin de andersheid van de ander 
vrijelijk kan oplichten
een ruimte waarin we
bij dat wonder
dat mysterie
dat de ander is
aanwezig kunnen zijn.
 ​

Ook de sultan
door zijn gastvrijheid,
door zijn luisterbereidheid,
door zijn mildheid,
door zijn wijsheid,
liet die lege tussenruimte
tussen hem en Franciscus
ontstaan en bestaan.

Zo zorgden beide mannen ervoor
dat er te midden van het krijgsgeweld
toch ruimte voor medemenselijkheid
en hoopvolle vrede was.

Als echte mensen van vrede
nodigden ze elkaar uit
om te groeien 
in geweldloosheid,
in wederzijds respect,
in barmhartigheid,
​in medemenselijkheid.

---

Wanneer zie jij het mysterie van de ander oplichten?
Wie nodigt jou uit een mens van vrede te worden?

terug

VERDER