'Het beest' in onze tijd
|
Ten strijde trekken tegen “het beest” is een blind gevecht, van niet zien, niet willen zien, omwille van een ideologie die nergens om gaat. Een ideologie die liegt, vernietigt, verdoemt en verdomt. Met lede ogen zie ik die strijd ver en dichtbij in beelden die dagelijks opdoemen en voorbijglijden: |
De volgehouden groteske hekken,
prikkeldraden, muren, push backs gestorven mensen in een laadbak. Chemische aanvallen ondanks alle verdragen, ademloze kinderen met ogen van glas, gezinnen verdwaald op Griekse eilanden. Wijdbeense soldaten aan het station, gebalde macht in één mannenbastion van cumuls, coulissen en bonussen. De strijd om het goedkoopste vliegticket, vastgereden files van bumper aan bumper zwijgende liften in een appartement. Het gebetonneerde Vlaanderen, verdoofd voor dringende alarmsignalen: de snikkende hitte en het barstende water. We trekken zelfs ten strijde tegen onszelf: We moeten immers voortdoen, zoals ons is geleerd voortdoen met overleven willen we leven. |
Waarmee worstel ik? Wat is mijn strijd?
