VERHAAL VAN ZUSTER LEEUWERIK

 Op de zaterdag vóór de nacht waarin de zalige Franciscus stierf, kwam er na de vespers laat in de avond een zwerm leeuweriken laag boven het dak vliegen van het huis waar de zalige Franciscus lag, en vloog daar kwinkele­rend in een kring rond. Wij die met hem zijn omgegaan en dit over hem geschreven hebben, kunnen getuigen dat wij hem meer dan eens hebben horen zeggen: 'Mocht ik ooit de keizer te spreken krijgen, dan zal ik hem smeken om de liefde van God en op mijn verzoek een edict uit te vaardigen dat niemand zuster Leeuwerik mag vangen of haar enig kwaad mag doen; dat verder de podestà van iedere stad en alle burchtheren en dorpsbestuurders zich gehouden moeten weten ieder jaar met Kerstmis de mensen op te dragen wat graan en andere zaden op de wegen buiten de steden en dorpen te strooien, opdat de vogels, in het bijzonder zusters Leeuwerik, op zo'n hoge feestdag in ieder geval iets te eten hebben. 
Wanneer de zalige Franciscus het verder over de leeuwerik had, zei hij: 'Zuster Leeuwerik heeft een kapje als wij, religieuzen. Ze is een nederige vogel die graag op de weg wat voedsel zoekt en, wanneer ze het soms in dierenmest vindt, zich niet geneert het eruit te pikken en het op te eten. Vliegend zingt ze haar loflied voor de Heer, zoals goede religieuzen, met verachting neerziende op het aardse, in gedachte steeds in de hemel verkeren. Haar kleed, namelijk haar verendek, gelijkt verder in kleur op de aarde, waardoor ze religieuzen er waarschuwend opmerkzaam op maakt dat ze geen verfijnde kleurige kleren dienen te dragen, maar vrijwel kleurloze zoals de kleur van de aarde.' Omdat de zalige Franciscus in zuster Leeuwe­rik voornoemde kenmerken zag, hield hij veel van haar en mocht hij haar graag.

Herinneringen aan Broeder Franciscus 14