"Je hoort erbij!"
Je vindt hieronder de uitgeschreven tekst van de getuigenis. In de YouTubevideo zijn ook ondertitels voorzien.
Getuigenis van Brigitte Puissant
Engelen verschijnen mij in de vorm van stemmen, en dat vooral tijdens intense, maar heel intense meditaties waarbij ik bij een beeld blijf stilstaan, bijvoorbeeld. En dat beeld wordt dan zo aanwezig en zo levendig dat het tot mij spreekt. Zo kan ik een ervaring vertellen in Assisi. In een zijkapel van de San Francesco staat er een Mariabeeld dat gebaart van te komen, bij haar te komen. Nu, Maria op zich zegt mij niet zoveel. De figuur van Maria heeft bij mij in mijn persoonlijk leven veel weerstand opgeroepen, maar deze keer was het zij die mij aanhaalde en die zei "Kom!". En dat was zo vreemd, want die Maria-figuur was mij eigenlijk vreemd. En nu, zij zei tot mij: “Kom, maar kom Brigitte, maar jij hoort bij ons, kom. Ja, jij hoort al lang bij ons. Je hoeft je geen zorgen te maken, je zit al lang bij ons.”
Je hoeft je geen zorgen te maken: je hoort erbij!
En die uitspraak was op dat moment van mijn leven een hele grote geruststelling, dat ik er niet alleen mocht zijn zoals ik toen was, maar dat mijn ziel al bij hen hoorde, alsof mijn ziel al een thuis heeft of zo. Dat stelde mij enorm gerust. Ik moest mij geen zorgen maken. En diezelfde gewaarwording heb ik gehad tijdens andere ervaringen. En dat gebeurt altijd op een diepere laag van mijn wezen. Het spreekt misschien tot mijn wezen, tot mijn kern. Als je denkt, ik heb een lichaam, ik heb een hart, maar ik heb ook een ziel. Zo zie ik dat.
En het is alsof die ziel behoort tot een andere wereld dan deze. Het roept bij mij zo een beetje op wat Jezus zegt. Je hoeft je schatten niet te verzamelen op aarde, maar je kostbaarste schat ligt in de hemel. Mijn kostbaarste schat is mijn ziel en hoe God mij daarin nabij is. De engelen zijn voor mij de stemmen die spreken vanuit de geestelijke wereld en mij toespreken. En mij vooral geruststellen in wat ik doe, in wie ik ben.
En eigenlijk moet ik me allemaal geen zorgen maken over wat ik nu te doen heb in mijn leven, of het alles een betekenis heeft. Voor hen heeft dat allemaal betekenis of zoiets. Heeft allemaal betekenis en tegelijkertijd niet zo.
Het is zo'n paradox. Het is allemaal niet zo belangrijk als je het maar allemaal met liefde doet of als je het maar omgeeft. En wat ik dan precies doe, of dat ik nu een roman aan het schrijven ben, of mijn aardappelen schil, of dat ik met mijn kleinkinderen bezig ben, is allemaal van minder belang wat ik doe. Het ligt gewoon in mijn ziel en ik laat mijn ziel open laten staan voor het goddelijke.
En het is alsof die ziel behoort tot een andere wereld dan deze. Het roept bij mij zo een beetje op wat Jezus zegt. Je hoeft je schatten niet te verzamelen op aarde, maar je kostbaarste schat ligt in de hemel. Mijn kostbaarste schat is mijn ziel en hoe God mij daarin nabij is. De engelen zijn voor mij de stemmen die spreken vanuit de geestelijke wereld en mij toespreken. En mij vooral geruststellen in wat ik doe, in wie ik ben.
En eigenlijk moet ik me allemaal geen zorgen maken over wat ik nu te doen heb in mijn leven, of het alles een betekenis heeft. Voor hen heeft dat allemaal betekenis of zoiets. Heeft allemaal betekenis en tegelijkertijd niet zo.
Het is zo'n paradox. Het is allemaal niet zo belangrijk als je het maar allemaal met liefde doet of als je het maar omgeeft. En wat ik dan precies doe, of dat ik nu een roman aan het schrijven ben, of mijn aardappelen schil, of dat ik met mijn kleinkinderen bezig ben, is allemaal van minder belang wat ik doe. Het ligt gewoon in mijn ziel en ik laat mijn ziel open laten staan voor het goddelijke.
Ik laat mijn ziel open laten staan voor het goddelijke.
Ja, die ervaringen sterken mij zeker. En steunen mij op moeilijke momenten waarin ik mij afgewezen voel, waarin ik voel dat er kritiek is op mij, wanneer ik twijfel over mezelf, wanneer ik die oude faalangst weer opsteekt, wanneer ik mij onnodig vragen stel, wanneer ik mij schuldig voel, wanneer ik mij schaam. Er komt altijd weer die stem, innerlijk dan. Het is dus een verinnerlijkte stem die mij zegt: “Het is oké Brigitte, het is goed zoals je bent en je hoort al bij ons.” Dus dan ervaar ik dat zo. Ik kan daar altijd op terugvallen.
Die ervaringen zijn duidelijk verinnerlijkt en ik kan ze zo heel gemakkelijk in mijn geheugen oproepen, omdat ze mijn zielsleven tekenen.
Die ervaringen zijn duidelijk verinnerlijkt en ik kan ze zo heel gemakkelijk in mijn geheugen oproepen, omdat ze mijn zielsleven tekenen.
Die ervaringen sterken mij. Ik kan daar altijd op terugvallen.
De tekening van deze engel met goud is afgelijnd. Ik zie ook zilveren trekken. Dan is dat voor mij heel mooi, omdat vroeger verbond ik altijd goud met zo'n rijkdom en chique dingen. Nu heeft goud voor mij de betekenis van glanzen, blinken. De dieptedimensie die ik ervaar in die stemmen en geruststellingen, die zijn echt van goud. In de zin van heel kostbaar. En ze glanzen. Ze geven mij een glans.
En ze maken ook dat ik kan stralen. Hoewel ik me soms echt niet goed voel lichamelijk of zo, voel ik dat ik vanuit mijn ziel wel kan stralen. En dat is dat goud dat ik zie bij die engel.
En ze maken ook dat ik kan stralen. Hoewel ik me soms echt niet goed voel lichamelijk of zo, voel ik dat ik vanuit mijn ziel wel kan stralen. En dat is dat goud dat ik zie bij die engel.
Engelen geven mij een glans: ze maken dat ik kan stralen!
Die engel hier heeft iets zwierigs en dat past eigenlijk wel bij mij. Ik heb een beetje zoiets kinderlijks in mij. En zo dat zwierige, dat spreekt mij enorm aan. In de kerk zijn wij veel te stijf. Dus ik vind dat we daar moeten dansen. Met de gemeenschappen waarin we zitten, vind ik dans en zangmuziek heel belangrijk. Dus die engel danst precies. En wijst met de ene arm naar boven, naar de hemel, en de andere naar de aarde. En staat tussen die twee. En zo ervaar ik mijn leven ook geaard in deze context, in deze tijd. Maar tegelijkertijd behoor ik ook tot de hemel. En ervaar ik de hemel hier.
