BLOEMENWEELDE OP DE AKKER VAN ONS HART
Franciscus straalde in die duistere nacht als een heldere ster, en het leek wel of de ochtend aanbrak om de duisternis te verjagen. In de harten van de mensen groeide een nieuwe mentaliteit. De vroegere dorheid verdween en op de onbewerkte velden schoot de jonge aanplant snel weer op. Ook de verwaarloosde wijngaarden liepen weer uit, ze raakten in bloei en geurden voor de Heer, en brachten al snel heerlijke rijpe vruchten voort.
Overal hoorde je dankbetuigingen en loftuitingen, velen maakten zich minder zorgen , leerden zichzelf beter kennen doordat ze Franciscus navolgden, en verlangden hun Schepper lief te hebben en te vereren. Gedreven door een goddelijke ingeving stroomden velen op Franciscus af bezield door de wens om voor altijd onder zijn leiding te strijden voor het geloof. Hen allen overspoelde hij als een rijke stroom van genade met hemelse gaven en de akker van hun hart tooide hij met bloemen van deugd. naar 1 Celano 37 |
Hoe kan Franciscus als voorbeeldfiguur ons hart doen openbloeien?