Halte 4: Visioen van het kind dat lééft
Tekst uit Celano
Gods heilige, die diaken was, trok zijn diakengewaden aan en zong met welluidende stem het heilig evangelie. Zijn krachtige, melodieuze, heldere, welluidende stem riep allen op, zich in te zetten voor het hoogste goed. Daarna preekte hij tot de aanwezigen en in een vloeiende stroom van heerlijke woorden sprak hij over de geboorte van de arme Koning in het stadje Bethlehem. Als hij Jezus' naam wilde noemen, liet zijn brandende liefde hem af en toe "Kind van Bethlehem" zeggen. En wanneer hij "Bethlehem" zei, leek hij wel een blatend schaap. Hij sprak het wel uit, maar het genot dat de naam hem gaf, benam hem bijna de adem. Ook was het, als ging hij bij het uitspreken van "Bethlehem" of "Jezus" met zijn tong langs zijn lippen, alsof hij proevend met zijn gehemelte er diep gelukkig van genoot en de zoete woorden langzaam inzoog. En nog rijker was de Almachtige daar met zijn gaven. Een deugdzaam man had een wonderlijk visioen. In de kribbe namelijk zag hij een op het eerste gezicht levenloos kindje liggen. Hij zag de heilige ernaar toe en gaan en het als uit een diepe slaap wakker maken. Een toepasselijk visioen. In de harten van velen was het kind Jezus immers een onbekende geworden, maar door de kracht van Gods genade had zijn heilige dienaar Franciscus het in hen weer tot leven gewekt, zodat ze er weer met attente liefde aan gingen denken. En toen eindelijk de plechtige nachtelijke viering ten einde was, gingen allen in grote vreugde naar huis terug.
Stilte of luisterlied Taizé
Gods heilige, die diaken was, trok zijn diakengewaden aan en zong met welluidende stem het heilig evangelie. Zijn krachtige, melodieuze, heldere, welluidende stem riep allen op, zich in te zetten voor het hoogste goed. Daarna preekte hij tot de aanwezigen en in een vloeiende stroom van heerlijke woorden sprak hij over de geboorte van de arme Koning in het stadje Bethlehem. Als hij Jezus' naam wilde noemen, liet zijn brandende liefde hem af en toe "Kind van Bethlehem" zeggen. En wanneer hij "Bethlehem" zei, leek hij wel een blatend schaap. Hij sprak het wel uit, maar het genot dat de naam hem gaf, benam hem bijna de adem. Ook was het, als ging hij bij het uitspreken van "Bethlehem" of "Jezus" met zijn tong langs zijn lippen, alsof hij proevend met zijn gehemelte er diep gelukkig van genoot en de zoete woorden langzaam inzoog. En nog rijker was de Almachtige daar met zijn gaven. Een deugdzaam man had een wonderlijk visioen. In de kribbe namelijk zag hij een op het eerste gezicht levenloos kindje liggen. Hij zag de heilige ernaar toe en gaan en het als uit een diepe slaap wakker maken. Een toepasselijk visioen. In de harten van velen was het kind Jezus immers een onbekende geworden, maar door de kracht van Gods genade had zijn heilige dienaar Franciscus het in hen weer tot leven gewekt, zodat ze er weer met attente liefde aan gingen denken. En toen eindelijk de plechtige nachtelijke viering ten einde was, gingen allen in grote vreugde naar huis terug.
Stilte of luisterlied Taizé
Bezinningstekst
Franciscus brengt in de stal van Greccio
het Kind van Bethlehem bijna lijfelijk aanwezig.
Heel zinnelijk wekt hij het kerstverhaal tot leven
voor zijn tijdgenoten en voor ons vandaag.
Met krachtige, welluidende stem,
met enig acteertalent
en bijna kinderlijk enthousiasme
brengt Franciscus het kerstevangelie.
Waar een oud verhaal wordt verteld
op een frisse, levendige manier
helpt het ons het op-nieuw te beluisteren.
Vraag ter overweging
Wat ligt in mij diep in slaap? Wie/wat maakt je wakker?