Allerhoogste, almachtige, goede Heer
Allerhoogste, almachtige, goede Heer,
van U zij de lof, de roem,
de eer en alle zegening.
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe,
en geen mens is waardig
Uw naam te noemen.
Vandaag is het Pasen, halleluja. Het nieuwe leven breekt door. Na stille zaterdag is er een nieuw leven
ontloken in het ochtendgloren. En daarmee willen we vandaag ook eens beginnen met onze zonneliedkrans,
die we eigenlijk vandaag ook helemaal zullen voltooien.
We hebben alle elementen gehad. De nederigheid, broeder zon, zuster maan, broeder wind, zuster water,
broeder vuur, zuster moeder aarde, zij die vergeven en verdragen, en uiteindelijk onze zuster de lichamelijke dood.
Vandaag plaatsen we daar een soort paaskaars bij die symbool staat voor die Allerhoogste.
De Allerhoogste is in dit Zonnelied ook de schepper. De schepper die al het goede in de schepping heeft gelegd,
die het leven geeft en alles, die het bestaan geeft en alles, en toch aanwezig is ook op een hele goeie manier.
In de schepselen herkennen wij ook al het goede dat er God geschapen is.
En tegelijk is God zo anders. Hij is de Allerhoogste, hij is de Almachtige. En wij zijn als mens, wij vinden het moeilijk
om de juiste woorden te vinden om hem te beschrijven.
Franciscus zegt, en geen mens is waardig uw naam te noemen. Het is een hele grote afstand met God.
En tegelijk is hij zo nabij in die schepping, hij is zo nabij in dat leven.
En heeft hij zelfs zijn eigen zoon naar ons gezonden om ons die liefde te tonen,
om ons die weg ten leven te tonen.
Jij die wonderbare dingen doet.
Keer ons om en maak ons vrij.
Wek in ons die liefdevolle kracht.
Draag door ons het goede uit.
van U zij de lof, de roem,
de eer en alle zegening.
U alleen, Allerhoogste, komen zij toe,
en geen mens is waardig
Uw naam te noemen.
Vandaag is het Pasen, halleluja. Het nieuwe leven breekt door. Na stille zaterdag is er een nieuw leven
ontloken in het ochtendgloren. En daarmee willen we vandaag ook eens beginnen met onze zonneliedkrans,
die we eigenlijk vandaag ook helemaal zullen voltooien.
We hebben alle elementen gehad. De nederigheid, broeder zon, zuster maan, broeder wind, zuster water,
broeder vuur, zuster moeder aarde, zij die vergeven en verdragen, en uiteindelijk onze zuster de lichamelijke dood.
Vandaag plaatsen we daar een soort paaskaars bij die symbool staat voor die Allerhoogste.
De Allerhoogste is in dit Zonnelied ook de schepper. De schepper die al het goede in de schepping heeft gelegd,
die het leven geeft en alles, die het bestaan geeft en alles, en toch aanwezig is ook op een hele goeie manier.
In de schepselen herkennen wij ook al het goede dat er God geschapen is.
En tegelijk is God zo anders. Hij is de Allerhoogste, hij is de Almachtige. En wij zijn als mens, wij vinden het moeilijk
om de juiste woorden te vinden om hem te beschrijven.
Franciscus zegt, en geen mens is waardig uw naam te noemen. Het is een hele grote afstand met God.
En tegelijk is hij zo nabij in die schepping, hij is zo nabij in dat leven.
En heeft hij zelfs zijn eigen zoon naar ons gezonden om ons die liefde te tonen,
om ons die weg ten leven te tonen.
Jij die wonderbare dingen doet.
Keer ons om en maak ons vrij.
Wek in ons die liefdevolle kracht.
Draag door ons het goede uit.
