Zuster water leert ons
nederig stromen
Wees geprezen, mijn Heer, door zuster water,
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.
Franciscus geeft vier eigenschappen aan zuster Water. De eerste daarvan is nuttig.
Het is vanzelfsprekend dat we allemaal weten hoe nuttig water is. Als we dorst hebben, dan is water de beste manier om onze dorst te lessen. En ook de planten, zoals hier rond mij staan, die hebben echt water nodig om te overleven.
Veel meer dan voeding, dat is bij ons ook zo. Wij kunnen veel langer vasten met eten dan we kunnen vasten met water.
Water is ook kuis en dat is ook een andere nuttige eigenschap.
Het dient om dingen proper te maken, om te reinigen. Dat reinigingsproces is niet alleen het mooi maken van iets, maar eigenlijk ook ervoor zorgen dat dingen leefbaar blijven. Dat dingen proper genoeg blijven om op een goede manier het leven verder te kunnen zetten.
Zuster Water is ook gelinkt aan het doopsel, waarmee mensen door een soort reinigingsritueel in de gemeenschap worden opgenomen.
Het woordje kostbaar is het derde eigenschap die ik wil bespreken. We hebben al gezien dat dit gelinkt is aan zuster maan en de sterren, die ook kostbaar worden genoemd.
Water kan ook soms wel fonkelen. Als het licht daardoor breekt dan gelijkt het een beetje op die fonkelende sterren aan de hemel. Dan wordt het licht ook gebroken in allerlei kleuren.
Maar ook hier het levengevende. Water is als een kostbare schat, als iets heel levengevends dat we echt wel nodig hebben om te overleven.
En tenslotte is water ook nederig. We hebben al gezien dat nederigheid het laatste woordje is van het Zonnelied en dat dit de opdracht inluidt voor de mens. We hebben gezien dat het woordje nederigheid verband houdt met de aarde en dat we uitgenodigd worden om geaard te zijn, om met onze voeten stevig op de grond te staan en onze waarheid te gaan staan.
Maar nederigheid nodigt ons ook uit om te zijn zoals water, om te stromen naar die laagste plek. En bij Franciscus is dat bijvoorbeeld stromen door minder te zijn en naar de mindere te gaan. Door niet de hoogste positie in te nemen, maar net een lagere positie die niet de concurrentiestrijd aangaat met andere mensen.
Maar heel eenvoudig dicht bij zichzelf blijft en niet de meerdere wil zijn van anderen. En zich zo gaan verheffen. Maar het kan ook spiritueel een uitnodiging zijn om in onszelf te gaan zoeken naar die regio's die verdort zijn, die we vaak ook onaangeroerd laten, die niet meer vruchtbaar zijn.
Om daar opnieuw ook dat levengevende water naartoe te laten stromen. Ik heb hier heel vaak het woordje stromen gebruikt. Als het water stilstaat, dan verliest het zijn kracht.
Dan is het niet meer te drinken en dient het ook niet meer om schoon te maken. Water moet dus eigenlijk stromen om in haar eigen kracht te kunnen gaan staan. En soms zeggen wij ook dat wij in een flow zitten.
Dat wij een bepaalde energie zitten die stroomt. En dat dat een heel positief teken is. Franciscus heeft een bepaalde opvatting over deugden.
Die ook hier interessant is. Hij zegt namelijk dat we een deugd verwerven op het moment dat die spontaan kan opwellen of spontaan kan stromen. Als het eigenlijk geen extra energie nodig heeft van ons om aan het licht te komen.
En eigenlijk is het mooi om zo naar nederigheid te kunnen kijken. Nederigheid niet in de zin van iets wat we actief moeten nastreven. Ons actief en heel bewust klein moeten maken.
Maar vooral heel dicht bij onszelf zijn. En dat we ook spontaan een openhouding hebben waarbij we ons niet verheffen. Maar we ook juist de ruimte creëren, ook voor de ander.
Zodat iedereen zichzelf kan zijn. Dus dat die nederigheid mag stromen, is eigenlijk een heel mooie manier ook om als mens naar het Zonnelied te kijken. En dan is het nu tijd om onze zonnekrans te vervolledigen met het element water.
We beginnen bij de nederigheid. Dan gaan we naar meneer broeder zon, zuster maan en de sterren, de lucht en broeder wind en uiteindelijk vandaag heel bijzonder het nuttige, nederige, kostbare en kuise water. We maken het even stil, om te eindigen met een lied.
Jij die wonderbare dingen doet. Keer ons om en maak ons vrij.
Wek in ons die liefdevolle kracht. Draag door ons het goede uit.
die heel nuttig is en nederig, kostbaar en kuis.
Franciscus geeft vier eigenschappen aan zuster Water. De eerste daarvan is nuttig.
Het is vanzelfsprekend dat we allemaal weten hoe nuttig water is. Als we dorst hebben, dan is water de beste manier om onze dorst te lessen. En ook de planten, zoals hier rond mij staan, die hebben echt water nodig om te overleven.
Veel meer dan voeding, dat is bij ons ook zo. Wij kunnen veel langer vasten met eten dan we kunnen vasten met water.
Water is ook kuis en dat is ook een andere nuttige eigenschap.
Het dient om dingen proper te maken, om te reinigen. Dat reinigingsproces is niet alleen het mooi maken van iets, maar eigenlijk ook ervoor zorgen dat dingen leefbaar blijven. Dat dingen proper genoeg blijven om op een goede manier het leven verder te kunnen zetten.
Zuster Water is ook gelinkt aan het doopsel, waarmee mensen door een soort reinigingsritueel in de gemeenschap worden opgenomen.
Het woordje kostbaar is het derde eigenschap die ik wil bespreken. We hebben al gezien dat dit gelinkt is aan zuster maan en de sterren, die ook kostbaar worden genoemd.
Water kan ook soms wel fonkelen. Als het licht daardoor breekt dan gelijkt het een beetje op die fonkelende sterren aan de hemel. Dan wordt het licht ook gebroken in allerlei kleuren.
Maar ook hier het levengevende. Water is als een kostbare schat, als iets heel levengevends dat we echt wel nodig hebben om te overleven.
En tenslotte is water ook nederig. We hebben al gezien dat nederigheid het laatste woordje is van het Zonnelied en dat dit de opdracht inluidt voor de mens. We hebben gezien dat het woordje nederigheid verband houdt met de aarde en dat we uitgenodigd worden om geaard te zijn, om met onze voeten stevig op de grond te staan en onze waarheid te gaan staan.
Maar nederigheid nodigt ons ook uit om te zijn zoals water, om te stromen naar die laagste plek. En bij Franciscus is dat bijvoorbeeld stromen door minder te zijn en naar de mindere te gaan. Door niet de hoogste positie in te nemen, maar net een lagere positie die niet de concurrentiestrijd aangaat met andere mensen.
Maar heel eenvoudig dicht bij zichzelf blijft en niet de meerdere wil zijn van anderen. En zich zo gaan verheffen. Maar het kan ook spiritueel een uitnodiging zijn om in onszelf te gaan zoeken naar die regio's die verdort zijn, die we vaak ook onaangeroerd laten, die niet meer vruchtbaar zijn.
Om daar opnieuw ook dat levengevende water naartoe te laten stromen. Ik heb hier heel vaak het woordje stromen gebruikt. Als het water stilstaat, dan verliest het zijn kracht.
Dan is het niet meer te drinken en dient het ook niet meer om schoon te maken. Water moet dus eigenlijk stromen om in haar eigen kracht te kunnen gaan staan. En soms zeggen wij ook dat wij in een flow zitten.
Dat wij een bepaalde energie zitten die stroomt. En dat dat een heel positief teken is. Franciscus heeft een bepaalde opvatting over deugden.
Die ook hier interessant is. Hij zegt namelijk dat we een deugd verwerven op het moment dat die spontaan kan opwellen of spontaan kan stromen. Als het eigenlijk geen extra energie nodig heeft van ons om aan het licht te komen.
En eigenlijk is het mooi om zo naar nederigheid te kunnen kijken. Nederigheid niet in de zin van iets wat we actief moeten nastreven. Ons actief en heel bewust klein moeten maken.
Maar vooral heel dicht bij onszelf zijn. En dat we ook spontaan een openhouding hebben waarbij we ons niet verheffen. Maar we ook juist de ruimte creëren, ook voor de ander.
Zodat iedereen zichzelf kan zijn. Dus dat die nederigheid mag stromen, is eigenlijk een heel mooie manier ook om als mens naar het Zonnelied te kijken. En dan is het nu tijd om onze zonnekrans te vervolledigen met het element water.
We beginnen bij de nederigheid. Dan gaan we naar meneer broeder zon, zuster maan en de sterren, de lucht en broeder wind en uiteindelijk vandaag heel bijzonder het nuttige, nederige, kostbare en kuise water. We maken het even stil, om te eindigen met een lied.
Jij die wonderbare dingen doet. Keer ons om en maak ons vrij.
Wek in ons die liefdevolle kracht. Draag door ons het goede uit.
