Levenslessen

Toen ik in de klas kwam zag ik op het bord staan: ‘Raf is een homo’. Ik was helemaal van mijn melk. Mijn studenten vinden het nodig om mij op die manier te schofferen. Ja, ik ben een homo maar dit deed zeer.  Toen kwam er een kracht in mij boven waar ik mij nog altijd over verwonder. Ik nam een stoel en ging tussen de studenten zitten. Ik zei: ‘ja, ik ben een homo en wie daar uitleg bij wil kan die krijgen. Maar dit doet me pijn. Ik ben helemaal van mijn melk omdat jullie mij zo behandelen.’ Het werd heel stil in de klas. Ze hadden verwacht dat ik boos zou zijn. Maar kwetsbaarheid deed wonderen. Er kwam een verontschuldiging. Er volgde een ernstig gesprek over homo-zijn, over discriminatie, over non-verbaal gedrag. Ik had geen betere les kunnen bedenken. (Rafael)

Wat roept het verhaal bij mij op? Heb ik ooit een herkenbare situatie meegemaakt?

Terug

Verder