Door menselijke ogen

Ik  heb mijn oordeel zo snel klaar.
Die buurman is niet te vertrouwen,
die collega is een slijmbal
en de schoonbroer, die heeft het hoog in zijn bol.
Die is zus, die is zo.

Ik kijk met mijn menselijke ogen
en zie niet wat er zich in het hart afspeelt.
Ik oordeel en veroordeel.

"Ik heb daarnet nog de krant gelezen. Die politiekers! Miljoenen verdienen om niks te doen. En dan staan liegen ook. Allemaal zakkenvullers met mijn zuurverdiende centen." (Bram) 
Heb ik soms mijn oordeel al te vlug klaar?
​Herzie ik soms mijn vooroordelen?