Help?!

Die buurman is een rare. Hij loopt rond als een halve gare, altijd slecht gekleed met een sigaret in zijn mond. Zijn huis is een gigantische puinhoop. Ik groet hem beleefd wel maar blijf op 'veilige' afstand.
Daarnet was ik in de tuin aan het werken, maar de laatste tijd sukkel ik met mijn rug. Ik kreeg mijn grasmachine al met moeite aan de praat en deze eerste maaibeurt van het jaar leek me echt een zware klus.
‘Kan ik een handje helpen?’ klonk het plots van over de haag.. Ik dacht eerst: laat maar, ik hoef geen hulp van hem. Maar dan voelde ik mijn rug. Ja, ik kon hulp gebruiken. Die 'rare' buurman heeft mijn gras gemaaid en zelfs de woekerende struiken bijgesnoeid. Misschien is hij toch nog de slechtste niet... (Liesbeth)
Wanneer heb ik voor het laatst een oordeel over iemand moeten bijstellen?
Kan ik moeilijk hulp aanvaarden van 'vreemde' mensen?