XXI Over het mirakel dat Franciscus deed
toen hij de wilde wolf van Gubbio bekeerde
|
In de tijd dat Franciscus in de stad Gubbio vertoefde, dook daar in de nabije omgeving van de stad een grote, woeste en bloeddorstige wolf op, die mens en dier verslond. De inwoners van Gubbio leefden in grote angst, iedereen die de stad uitging was gewapend alsof er oorlog heerste. Bijna niemand durfde nog de stad te verlaten uit angst voor deze wolf.
Franciscus had erg met de inwoners van de stad te doen en wilde de wolf gaan opzoeken, hoewel zij het hem sterk afraadden. Hij sloeg een kruis en trok met zijn broeders de stad uit, geheel en al vertrouwend op God. Op het punt waar zijn broeders niet verder durfden, sloeg Franciscus de weg in naar de plek waar de wolf leefde. Daar gebeurde het dat toen de wolf met opengesperde muil op Franciscus afkwam, Franciscus naar hem toeliep, een kruis over hem maakte en hem bij zich riep: Kom hier, broeder wolf, ik gebied je namens Christus mij noch anderen kwaad te doen. Een wonder geschiedde! Onmiddellijk nadat Franciscus het kruis had gemaakt, liet de geduchte wolf zijn bek dichtvallen en hield hij in. En zodra hij het gebod hoorde, kwam hij mak als een lammetje naar hem toe en ging voor zijn voeten op de grond liggen. Franciscus sprak tegen hem: Broeder wolf, jij veroorzaakt in deze omgeving veel ellende en je hebt je afschuwelijk misdragen: je hebt mensen en dieren gedood, verminkt en verslonden. Alle mensen haten je hiervoor en vervloeken je, en de hele stad is je vijandig gezind. Broeder wolf, ik wil jou vrede laten sluiten met de mensen, zodat jij hen geen kwaad meer zult doen en zij jou al het kwaad dat je berokkend hebt zullen vergeven, en niemand meer op je zal jagen. Op Franciscus woorden stemde de wolf in door het knikken met zijn kop en met bewegingen van zijn lijf, zijn staart en zijn oren.Toen zei Franciscus: Broeder wolf, nu moet jij zonder enige schroom met me meekomen, om deze vrede te gaan sluiten in naam van God. En tot grote verbijstering van de inwoners die het zagen, liep de wolf als een mak lammetje met hem mee. Meteen ging dit nieuws als een lopend vuurtje de hele stad door, zodat iedereen, groot en klein, man en vrouw, jong en oud, naar het marktplein trok om Franciscus met de wolf te zien. |
Franciscus zei: Luister, mijn broeders: broeder wolf, die hier voor u staat, heeft me op zijn erewoord beloofd vrede met u te willen sluiten en u op geen enkele wijze ooit nog kwaad te doen, als u belooft hem elke dag zijn nodige voedsel te geven. Ik sta ervoor in dat hij zich strikt aan dit vredesverbond zal houden. De burgers beloofden eenstemmig dat ze hem altijd te eten zouden geven.
En ten overstaan van iedereen zei Franciscus tegen de wolf: En jij, broeder wolf, beloof je de mensen dat je je aan het vredesverbond zult houden en nooit meer een mens of dier zult belagen? De wolf knielde neer, knikte met zijn kop en gaf door vriendelijke bewegingen van zijn lijf, zijn staart en zijn oren zo duidelijk mogelijk te kennen dat hij elke afspraak zou nakomen. De mensen werden met blijdschap vervuld door het uitzonderlijke wonder en de vrede met de wolf en zij dankten God.
Nog twee jaar lang leefde de wolf daarna in Gubbio en ging als een tam dier de huizen langs, van deur tot deur, zonder dat hij iemand lastig viel of door mensen werd lastiggevallen. Hij werd door iedereen royaal gevoed en wanneer hij door de stad en langs de huizen liep, was er geen hond die tegen hem blafte. Na twee jaar stierf broeder wolf uiteindelijk van ouderdom, en dat betreurden de mensen zeer, want telkens wanneer ze hem zo mak door de stad zagen gaan, werden ze duidelijk herinnerd aan de deugd en de heiligheid van Franciscus. Tot lof van Christus
En ten overstaan van iedereen zei Franciscus tegen de wolf: En jij, broeder wolf, beloof je de mensen dat je je aan het vredesverbond zult houden en nooit meer een mens of dier zult belagen? De wolf knielde neer, knikte met zijn kop en gaf door vriendelijke bewegingen van zijn lijf, zijn staart en zijn oren zo duidelijk mogelijk te kennen dat hij elke afspraak zou nakomen. De mensen werden met blijdschap vervuld door het uitzonderlijke wonder en de vrede met de wolf en zij dankten God.
Nog twee jaar lang leefde de wolf daarna in Gubbio en ging als een tam dier de huizen langs, van deur tot deur, zonder dat hij iemand lastig viel of door mensen werd lastiggevallen. Hij werd door iedereen royaal gevoed en wanneer hij door de stad en langs de huizen liep, was er geen hond die tegen hem blafte. Na twee jaar stierf broeder wolf uiteindelijk van ouderdom, en dat betreurden de mensen zeer, want telkens wanneer ze hem zo mak door de stad zagen gaan, werden ze duidelijk herinnerd aan de deugd en de heiligheid van Franciscus. Tot lof van Christus
