DE TAAL VAN HET HART
Franciscus schrijft zijn Zonnelied
in een taal die hem het dichtst aan zijn hart ligt: zijn moedertaal. Als troubadour van God bezingt en bejubelt hij Gods schepping recht vanuit het hart. Franciscus speelt met de mooie klanken van dit Umbrische dialect: wie de oorspronkelijke strofe van Zuster Maan en de sterren luidop leest, ontdekt al snel het dichterlijk gerijm en het innerlijke ritme. |