|
Francine Demarsin koos niet voor een evangeliefragment maar voor een gekend evangelisch, franciscaans beeld: het kruis van San Damiano. Het kruis is als een dubbele spiegel waar we onze voorkant, ons ware gelaat én onze achterkant, onze schaduwzijde in gereflecteerd zien.
"Spiegelend in het kruis van San Damiano ontdekken we er onze ‘donkere kant’ waarmee elk mens vroeg of laat geconfronteerd wordt. Het zijn de situaties waarin we ervaren dat we de controle over ons bestaan verliezen. We verliezen ons werk, we komen in een conflict met onze omgeving, we worden ziek, we verliezen onze positie, we verliezen een geliefde… Rouw, verdriet, onmacht, verzet, pijn, onzekerheid en angst overvallen ons. In die situaties waarin we onze diepste menselijke armoede ervaren, kunnen we ons spiegelen in deze naakte, verguisde mens. Hij toont ons wie we echt zijn: kwetsbare en eindige mensen. Jezus toont ons hier onze ‘naaktheid’: ons menselijk bestaan zonder de maskers of wapens die we gebruiken om onze kwetsbare en eindige mens-zijn te verhullen." |
