Conflict en onbeantwoorde verwachtingen
confronteren mij met mezelf.
Het zijn als spiegels
waarin ik mezelf zie.
Mijn echte zelf.

Ik leer kijken
naar een stuk van mezelf
dat ik in peis en vree niet in het vizier krijg.

Ik kom mijn ongeduld op het spoor.
Ik ontdek hoe anderen
in mijn plannen moeten passen,
hoe veeleisend ik soms ben.

Tegenkanting en onenigheid
​leren mij in mijn waarheid staan.

‘Op mij kunnen ze altijd rekenen. Ik ben altijd tot inzet bereid.
Ze mogen mij zelfs in het weekend bellen.
Maar nu vraag ik een kleine dienst en het kan niet zijn.
Teveel werk. Dat maakt me boos.
Ik zal wel twee keer nadenken vooraleer ik nog eens werk aanneem’.
(Marleen)

Ik ben ziek en ik woon alleen.
Ik had op hulp van mijn buurvrouw gerekend.
Ze heeft het te druk.
​De volgende keer kan ze ook haar plan trekken!
(Geert)