Op de grens van hier en hiernamaals, van dood en eeuwig leven...
Hier volgt een fragment uit de 'Kanon pokajanen' van de Estse componist Arvo Pärt.
Het is een boetecanon met een vaste structuur van negen 'odes' waarin de thematiek van boete en verlossing centraal staat.
De canon is typisch voor de Russische kerk en heeft Byzantijnse wortels die teruggaan tot de zevende eeuw.
De Kanon Pokajanen toont verwantschap met het Zonnelied. In Ode VIII wordt het Loflied van de Drie Jongelingen in de vuuroven gezongen (Dan 3, 52-90) dat Franciscus elke zondagochtend tijdens de lauden zong. Hoewel het Zonnelied een originele compositie is, heeft het Loflied uit Daniël Franciscus vermoedelijk geïnspireerd.
Het is een boetecanon met een vaste structuur van negen 'odes' waarin de thematiek van boete en verlossing centraal staat.
De canon is typisch voor de Russische kerk en heeft Byzantijnse wortels die teruggaan tot de zevende eeuw.
De Kanon Pokajanen toont verwantschap met het Zonnelied. In Ode VIII wordt het Loflied van de Drie Jongelingen in de vuuroven gezongen (Dan 3, 52-90) dat Franciscus elke zondagochtend tijdens de lauden zong. Hoewel het Zonnelied een originele compositie is, heeft het Loflied uit Daniël Franciscus vermoedelijk geïnspireerd.
Deze boetekanon is een lied van verandering. Het lied beweegt zich op de grens tussen dag en nacht,
hier en hiernamaals, zwakte en kracht, dood en onsterfelijkheid, belofte en vervulling.
hier en hiernamaals, zwakte en kracht, dood en onsterfelijkheid, belofte en vervulling.
Wat roepen deze gezangen bij je op?
