Een toegangspoort ...
Franciscus herkende de lichamelijke dood als een zuster, omdat hij besefte dat de dood door het lijden heen een toegangspoort tot het leven kan zijn. Christus ging ons voor, door de dood heen het leven in. In zijn diepste ellende bleef Franciscus zich getrouw op Hem richten en Zijn voetspoor volgen.
|
Er is een weg die ten leven leidt,
door de lichamelijke dood heen. Er is een weg voor de mens die zich kwetsbaar en broos aan Hem blijft toevertrouwen, waakzaam uitziend naar verlossing, te midden van de zwaarte van het aardse leven. Er is een weg waarop Hij ons tegemoet komt, met ons meeleeft tot in de duisternis van de dood en ons juist daar opwacht en redding brengt. Hij is juist daar waar de tweede dood dreigt, die de mens doet verdwijnen in het totale niets, in de totale God-verlatenheid, in dood-zonde, van God los. Juist daar is Hij die maakt dat niets ons meer raken kan. |
