Geduld als gave van de Geest
Als ik, in de diepste ellende,
me toch gedragen weet, dan maakt de pijn me niet langer eenzaam. Als ik nergens welkom ben, maar toch blijf zoeken naar gastvrije mensen, dan koester ik de zaden van hoop in mijn hart. Als ik, mislukking na mislukking, de kracht vindt om verder te gaan, dan blijft de horizon van de toekomst open. Als ik uitgesloten word, maar ondanks alles zelf niemand uitsluit, dan sluipt er geen bitterheid in mijn hart. Als ik het gevoel heb dat alles me ontnomen is, maar toch nog grond onder mijn voeten voel, dan besef ik dat alles me gegeven is... Geduld als gave van de Geest, is het groeiproces tot de ware vreugde, die geworteld is in de Levengevende, Inwonende God. |