Thuiskomen bij mezelf
Ondanks alles mijn geduld niet verliezen
en zo kunnen thuiskomen bij mezelf: bij de onverwoestbare kern van wie ik ben. Wat een vreugde om mezelf te mogen zijn, ongeacht wat anderen van me denken, geworteld zijn in een vruchtbare grond die me leven geeft en doet groeien. Wat een vreugde wanneer ik in mezelf geloof en zie hoe ik trouw kan blijven aan mezelf, aan die sterke en warme herinningen waarin ik Gods aanwezigheid ervoer en waaruit ik telkens opnieuw kracht kan putten om nieuwe, ongebaande wegen te gaan. Wat een vreugde wanneer ik naar buiten treed en de deuren van mijn hart wagenwijd openzet, zodat die vreugde ook anderen mag doen groeien in verbondenheid, zelfvertrouwen en aanvaarding. |